32 gepasseerd en wat geleerd?

Yeppp, het was even een drempel hoor toen ik de 30 passeerde. (Inmiddels dus alweer 32…) ik heb het er hier in het begin wel heel even moeilijk mee gehad.

Maar op de één of andere manier is het voor mij dit jaar anders. Ik dacht altijd dat ik het erg vond om ouder te worden. Maar eigenlijk niet, want ik kan juist met die paar lachrimpels rondom mijn ogen leven. Ik vind het juist mooi het laat zien dat ik ouder aan het worden ben en geleefd heb.

Waarom had ik het er dan even moeilijk mee?

Wat mij op de een of andere manier dwars zat – de tijd. Ik voel me gevangen in de geest van een 26-jarige, maar eigenlijk staat er 32 op mijn identiteitsbewijs. Een hoofd in het verkeerde jaar, om zo te zeggen. Zeker, nu zal iedereen boven de 40 die deze tekst leest waarschijnlijk lachen en denken dat ik in de bloei van mijn leven ben, dat op mijn 32ste alles nog mogelijk is en mijn zorgen en gedachten allemaal ongeldig zijn. Dat zijn ze zeker ook, want je bent zo oud als je je voelt. Toch wilde ik laten weten dat ik erover nadenk. Dat ik bang ben dat ik niet genoeg tijd zal hebben voor alle dingen die ik nog wil doen. De tijd loopt zo snel en dat irriteert me enorm. Ik heb de afgelopen jaren weer veel geleerd. Maar toch, ik ben nog lang niet alwetend en er zijn nog genoeg situaties waar ik lang genoeg over moet nadenken om een ​​manier te vinden om ermee om te gaan. Een daarvan is gewoon de tijd en ouder worden en er automatisch mee verbonden worden dat je minder tijd hebt. Het enige dat ik nu kan doen, is genieten van elk moment en buitengewoon leven.

Ik weet hoe ik met situaties moet omgaan, ik weet hoe ik moet denken en helaas ook hoe wreed het leven soms kan zijn. Ik geloof en hoop dat opgroeien en groeien niets te maken heeft met saai en benauwd worden, maar leer er gewoon van. Ik heb er lang over nagedacht en ik heb een aantal dingen bedacht die ik de afgelopen jaren heb geleerd.

Hieronder mijn tips die ik jullie mee kan geven:

Leef in het nu of nooit!

Het enige moment waarin je leeft is het NU. Het NU is het enige moment dat er echt is. Het lijkt een open deur, maar hoe vaak is je aandacht niet bij wat volgende week gaat gebeuren. Of pieker je over wat er gisteren was? Door alle drukte in en om ons heen laten we ons vaak afleiden van waar het werkelijk over gaat, namelijk onze ervaring in dit moment.

Het leven is verdomd kort en kan snel eindigen. De eerste keer dat ik echt wakker werd uit een nachtmerrie, was toen mijn vader zich een paar jaar geleden niet lekker voelde. Of dat ik mijn neefje op jonge leeftijd ben verloren, iemand die nog zoveel voor zich had en zoveel dromen die hij niet waar meer kon maken. Op dat moment werd ik me voor het eerst bewust van de eindigheid van elk leven. Men stelt het graag uit. Maar zo nu en dan krijg je een harde klap in het gezicht van het leven.

Nu maakt gelukkig, straks maakt gestrest

Goed. Of je dit nu wel of niet begrijpt maakt niet uit. Het is namelijk heel eenvoudig: straks veroorzaakt stress, nu veroorzaakt geluk. Als je constant in gedachten al een paar stappen verder bent dan de realiteit, dan ervaar je het leven nooit volledig. Ik heb dit altijd onthouden, nou ja altijd… Iets van de afgelopen jaren! ik was me altijd maar druk aan het maken over echt van alles. Leef in het nu dit maakt je ook echt gelukkiger en maak vooral al je dromen waar! Hier heb ik absoluut van geleerd.

Wees eerlijk naar jezelf!

Ik denk dat we ons er allemaal wel eens schuldig aan maken: liegen tegen jezelf. Als je liegt tegen jezelf probeer je tegen beter weten in de wereld een stukje mooier te maken dan hij daadwerkelijk is.

Dit is een punt waarvan ik denk dat het steeds moeilijker wordt in de wereld van sociale media. Wees eerlijk tegen jezelf en tegen anderen. Eigenlijk had ik dit artikel heel anders moeten beginnen. Een foto van mij die op een opblaasbare eenhoorn in het zwembad zit en een fles champagne schudt. Onder de regels: “De mooiste dag van mijn leven” Ja! #yolo # champagnevooralle #verjaardag. Ik hou niet van champagne, ik moet er na 2 glazen van overgeven. Opblaasbare eenhoorns zijn leuk om naar te kijken, maar ook plastic dat niemand nodig heeft behalve om Instagram foto’s te maken.

Je kunt het zo gek niet bedenken en mensen liegen er over tegen zichzelf. Alleen maar uit angst voor verandering. Of uit angst je eens minder comfortabel te voelen. En met dat soort leugens verpest je je eigen leven. Je leeft namelijk maar één keer en de klok tikt maar door dus je kunt er maar beter alles uit halen wat er in zit. Ook al is dat soms pijnlijk of verdrietig.

Het leven is nooit perfect. Er zijn altijd dingen die je storen of belasten. Het is echter altijd je eigen houding, hoezeer je dat soort dingen laat bezighouden. Niets mag onuitgesproken blijven, maar het is altijd je eigen beslissing in hoeverre je problemen behandel.

Dat niet alles 100% hoeft te zijn, minder is ook goed!

Ik was een onverbeterlijke perfectionist Ik wilde altijd alles geven en alles perfect maken. Hoe vaak heb ik mij wel niet oneerlijk behandeld gevoeld, omdat ik “alles gaf” en uren aan mijn werk werkte en beloond wilde worden. Maar op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik gewoon door het leven liep met oogkleppen.

Ik werd ik er niet bijzonder gelukkig van, er ontstond juist druk dat ik het de volgende keer opnieuw zou moeten doen. Dus stopte ik een keer, keek rond, legde mijn oogkleppen opzij, stopte met proberen de baas, vrienden of wie dan ook te plezieren en keek naar wat ik leuk vond. 

En bovenal moet je leren wanneer dingen klaar zijn en wanneer je ermee moet beginnen. Hoe vaak heb ik het niet aangedurfd om dingen te doen omdat ik me te slecht voorbereid voelde. Onzin! Begin gewoon, want de eerste dingen lopen anders en ten tweede dan je denkt.

Blijf jezelf 

“Het voelt alsof ik nu meer mezelf ben dan ooit, alsof ik steeds dichter bij mezelf ben komen te staan”. Als je me 3 jaar geleden had verteld dat ik dit zou zeggen, dan had ik je naast onwijs uitgelachen ook gevraagd hoe dat dan zou zijn, dat dicht bij jezelf blijven. Ik hoor het zo vaak om me heen, dat het goed is om dicht bij jezelf te blijven. Ik ben oprecht echt een stuk sterker geworden. Maar bij jezelf blijven wat is dat nou precies?

Het antwoord zal ongetwijfeld voor iedereen anders zijn. Iedereen is immers ook anders, heeft eigen waarden en behoeftes. Voor mij heeft het veel te maken met mijn emoties en intuïtie. Ik ben de afgelopen maanden me daar niet alleen steeds meer bewust van geworden – van wat ik voel en denk – maar ik heb ook geleerd om hier steeds beter gehoor aan te geven. Niet alleen het voelen maar ook daadwerkelijk er iets mee te doen. 

Nare opmerkingen van anderen: Ik had bijvoorbeeld altijd moeite met mensen die een nare opmerking hadden, maar een nare opmerking zegt vaak meer over die persoon dan over jou. Een hele fijne manier om nare opmerkingen te relativeren is na te denken over wat die opmerking over de persoon zegt die ‘m maakt. Vaak zegt zoiets namelijk meer over die persoon dan over jou. Hierbij denk ik ook altijd aan de zin van blijf bij jezelf.

Van jezelf houden is de basis van een gelukkig en positief leven. Ook ik heb dit moeten leren, en misschien af en toe nog steeds wel. Accepteer de gebreken, het feit dat je niet volmaakt bent en accepteer de liefde die je wel bent. Niemand is perfect in deze wereld en niemand zal dat ooit zijn. Het is oké om niet perfect te zijn. 

Ik wilde vroeger ook dingen omdat ze geweldig klonken en niet omdat ik ze echt wilde en misschien zouden ze me gelukkig maken. Dat was volledig secundair. Als ik vandaag jaloers ben, wat gelukkig heel, heel zelden gebeurt, vraag ik me altijd af wat ik mis. Afgunst wordt alleen gecreëerd wanneer er iets ontbreekt of je denkt dat je zou moeten ontbreken. Maar het is nooit zo gemakkelijk om jezelf met anderen te vergelijken, maar altijd om te zien of wat je hebt genoeg voor je is. Of je nu zelf gelukkig bent. Het is moeilijker dan jaloers met je vinger naar iemand te wijzen – jezelf in twijfel trekken.

Focus op de goede dingen in je leven, je positieve eigenschappen ende lichamelijke kenmerken waar je wel blij mee bent. Bouw aan een fundering van positiviteit.

Minder is meer

Ik merkte dit vooral bij mijn vrienden en een aantal jaar geleden scheidde ik van sommigen voor wie ik mijn tijd niet wilde besteden. Soms vraag ik me af of ik te veel van mijn vrienden vraag. Maar als ik er dan over nadenk, zijn het eigenlijk gewoon normale dingen: eerlijkheid, oprechtheid, respect en betrouwbaarheid. Ik hou ervan om nieuwe mensen te ontmoeten, maar echte vrienden die in mijn leven zijn gekomen, komen maar om de paar jaar voor. Soms kom je dichterbij, maar na een tijdje denk ik na over wat mensen voor mij betekenen. Zeker als ik me realiseer dat hij of zij gewoon niet goed voor me is. En ik geef toe dat als vrienden me vaker teleurstellen, ik ze laat vallen. Ik vergeef en tolereer veel, maar ik wil op mijn vrienden kunnen vertrouwen.

En ik zou deze mensen ook graag mijn tijd willen geven en alles wat ze nodig hebben. Maar omdat tijd het minste is, wil ik het geven aan mensen die me na aan het hart liggen. Dit is ook niet gemakkelijk, omdat het soms net zo moeilijk is om een ​​vriendschap te beëindigen als een relatie. Omdat je de goede tijden en al die geweldige herinneringen hebt gehad. Maar soms past het zelfs met een vriendschap gewoon niet meer.

Je kan anderen niet veranderen

Een weldoener sluimert in mij. Jarenlang heb ik keer op keer geprobeerd om actief het leven van anderen te verbeteren. Met advies en tips. Ik bereikte altijd vrij snel de grens van frustratie. Je kunt iemand vier keer vertellen om te stoppen met zo te denken en ze zullen een stuk gelukkiger zijn. Als hij het niet alleen doet, kan ik pluizig praten. Natuurlijk probeer ik nog steeds te helpen, maar ik heb me ook gerealiseerd dat ik niemand kan veranderen. In sommige situaties moest ik erachter komen dat de persoon gewoon niet meer goed voor me is. Wat doet je in dit geval? Afwegen of je met de negatieve eigenschappen kunt omgaan en zo niet, dan moet je consistent en gescheiden zijn van de persoon, hoe moeilijk het ook is. Wat ik echter echt heb opgegeven, is te geloven dat iemand kan worden veranderd.

P.S.

Mijn laatste 32 jaren liepen niet altijd soepel door mijn keel als een milkshake. Er zaten veel brokken in mijn slokdarm. Als je eenmaal in een levenscrisis zit, kan ik je het volgende adviseren: Zitten op een steen doet wonderen! Of dit alleen op reis gaan is, alleen naar het strand gaan, of ergens alleen op een rots in een bos gaan zitten. Maar zit alleen op een steen totdat je alle gedachten hebt bedacht die je zorgen baren en belasten. Ik heb het gedaan. Een aantal wekenlang zat ik in Duitsland urenlang elke dag op een steen en leerde ik alleen met mezelf en mijn problemen om te gaan. Het was vermoeiend maar geweldig en uiteindelijk had ik mijn hoofd vrij voor het leven.